Conny in het Frans.
Print0Zomaar wat Conny in het Frans ...
Conny Vandenbos - "Leven bij het leven" (1983)
Vertaling : Joost Nuissl
Soms voel ik niet dat het giet Het verleden valt uit de hemel Bij de tranen in mijn glas Kom snel, veel te snel en de pel speelden wij als een spel Net onze liefde die hopeloos was Maar toch toch moet ik leven, bij het leven Zonder spijt, zonder angst of zelfverwijt En ik kom er overheen, met z'n tweeen of alleen Je moet leven, dus je leeft en je geeft, tevergeefs Tegen beter weten in je verwachtingen op Ik huil, en ik schuil, in mezelf, en ik ruil Het verdriet in, voor de toekomst zonder jou Want ik, ik moet toch leven, bij het leven Zonder spijt, zonder angst of zelfverwijt En ik kom er overheen, met z'n tweeen of alleen Want ik, ik moet toch leven, bij het leven Zonder spijt, zonder angst of zelfverwijt En ik kom er overheen, met z'n tweeen of alleen Je moet leven, en je weet, je vergeet Je versleet al een keer eerder het idee Dat je nooit meer gelukkig zou zijn Doch de liefde doet zeer, maar ik dacht, dit is meer En daarom, doet dit afscheid me des te meer pijn Intussen moet ik leven, bij het leven Zonder spijt, zonder angst of zelfverwijt En ik kom er overheen, met z'n tweeen of alleen Oooooohooo .... met z'n tweeen of alleen
Daniel Balavoine - "Vivre ou survivre" (1982)
Heure sonne matin Pleure chagrin Et repasse le film humide Du passé dans les yeux Court bien trop court Notre amour Les appels au secours Savent qu'un sourd n'entend pas ce qu'il veut [Refrain] Pourtant il veut vivre Ou survivre Sans poème Sans blesser tous ceux qui l'aiment Être heureux Malheureux Vivre seul ou même à deux Mais vivre pour toujours Sans discours Sans velours Sans les phrases inutiles D'un vieux roman photo Fleurs fanées meurent Noir et blanc Seules couleurs D'un futur qui est déjà le passé pour nous deux [Refrain 2x] Et pourtant il faut vivre Ou survivre Sans poème Sans blesser tous ceux qu'on aime Être heureux Malheureux Vivre seul ou même à deux Mais vivre en silence En pensant Aux souffrances de la terre Et se dire qu'on est pas les plus malheureux Mais quand dans l'amour Tout s'effondre Toute la misère du monde N'est rien à côté d'un adieu [Refrain] Et pourtant je veux vivre Ou survivre Sans poème Sans blesser tous ceux que j'aime Être heureux Malheureux Vivre seul ou même à deux Oh oh Vivre ou survivre Seul ou même à deux Ooh ooh ooh
Conny Vandenbos - "Nog even" (1976)
Vertaling : Herman Pieter de Boer
Vanmorgen zat een kleine blauwe vogel voor 't raam En wat 'ie twinkeleerde leek een beetje op je naam Ik kreeg ineens een vreemd en overweldigend gevoel Want alles om je heen gebeurt toch altijd met een doel En later op de morgen kwam die onverwachte brief En door m'n tranen las ik woorden als: 'Ik heb je lief' En toen ik opkeek vloog die blauwe vogel weer voorbij Een teken van geluk, 't kwam weer goed met jou en mij Je schreef: "Ik kom terug, ik kan niet langer zonder jou" Ik weet nu dat ik ondanks alles toch nog van je hou 'T Leek een ogenblik nog op een droom en irreeel Maar toen ik 't geloofde, wat ik las, werd 't mij alles te veel Refr.: Maar nu: Nog even, nog even, nog even Ik loop te zingen en te zweven Je hebt me alles weer vergeven Je komt terug Nog even, nog even, nog even Dan kan ik al m'n liefde geven Ik kan weer lachen en weer leven Je komt terug Je foto had ik weggestopt, ik zag 'm liever niet Want iedere herinnering, die deed me zo'n verdriet Nu haal ik 'm tevoorschijn en ik druk 'm aan m'n hart Ik voel me zo gelukkig, zo verlegen en verward Wat zal ik moeten zeggen op dat wonderlijk moment Dat jij je koffer neerzet en er werkelijk weer bent Ik denk dat ik zal zwijgen met je armen om me heen Ik zal wel moeten huilen want ik was zolang alleen Refr. Nog even, nog even, nog even Je hebt me alles weer vergeven Nog even, nog even, nog even Dan kan ik al m'n liefde geven Ik kan weer lachen en weer leven Je komt terug
Gérard Lenorman : "Et moi je chante" (1975)
Je vois un train venir sur un nuage d'autrefois Je vois une main tenir des fleurs mais elle n'a pas de doigts Je vois un chien mourir d'avoir voulu suivre mes pas Je vois l'hiver sourire aux années bleues de l'au-delà J'entends tomber la pluie dans le jardin des magiciens J'entends des symphonies jouées par milles musiciens J'entends un oiseau gris hurler au vent dans le lointain J'entends pleurer la vie dans ma mémoire sans lendemain Je vois couler des villes au milieu d'océans cachés Je vois des yeux qui brillent au silence des grands rochers Je vois un jeu de quilles que je ne peux pas faire tomber Je vois une petite fille ensevelie au miroir des années Et moi je chante, je chante, je chante, Je ne sais faire que ça je chante De tout mon désespoir je chante, je suis heureux Et moi et moi je chante, je chante, je chante Je ne sais faire que ça je chante De tout mon désespoir je chante, je suis heureux . J'entends tomber la pluie dans le jardin des magiciens J'entends des symphonies jouées par mille musiciens J'entends un oiseau gris hurler au vent dans le lointain J'entends pleurer la vie dans ma mémoire sans lendemain J'entends un vieux tambour sonner la charge des statues J'entends un cri d'amour que je n'ai jamais reconnu J'entends les derniers jours frapper à mort ma tête nue J'entends un troubadour chanter le temps qui ne reviendra plus Et moi je chante, je chante, je chante Je ne sais faire que ça, je chante De tout mon désespoir je chante, je suis heureux Je chante, je chante, je chante Je chante Je chante Je chante, je chante, je chante Je ne sais faire que ça je chante De tout mon désespoir je chante !
Conny Vandenbos - "Vijftien jaar" (1976)
Vertaling : Herman Pieter de Boer
Het lijkt zo heerlijk, vijftien jaar Maar dat is helemaal niet waar Je bent wel jong maar het is niet fijn Je wilt alleen maar ouder zijn Je hunkert steeds naar avontuur Maar weet geen raad met je figuur Je bent maar vijftien jaar Je doet iets prachtigs met je haar Maar durft er toch niet mee naar school De leraar vindt het te frivool Je koopt je truitjes veel te klein Dan zie je vaag een boezemlijn Je valt voortdurend van je fiets Je bent nog niets Vijftien jaar Je ziet in jongens nog gevaar Je bent onwezenlijk verliefd Maar fluistert angstig alsjeblieft Niet doen niet doen joh Want het lijkt Je bent al zwanger als die kijkt Je wilt zoveel en al zo lang Maar bent pas vijftien en zo bang En dan, je merkt het niet zo gauw Maar toch, je wordt een beetje vrouw Je haar waait mooier in de wind Je lijkt al minder op dat kind En door een wonder der natuur Komt er is nieuws in je figuur En voor je weet wat er gebeurd Wordt je brutaler en je flirt Je loopt romantisch langs de gracht Hij is verliefd, het is al nacht Je bent opeens niet meer zo kuis En uren later kom je thuis Want je bent nu zestien jaar
Claude-Michel Schönberg - "Quinze ans" (1975)
A quinze ans, je n'avais pas compris Que pour elle "non" voulait dire "oui" Je n'osais pas aller plus loin Que le rempart de ses deux mains Qui m'invitait par un refus A faire des choses inconnues A quinze ans je ne savais pas Que la nuit, le corps en émoi, Elle rêvait de douce souffrance Au cours d'un viol sans conséquence Dont le coupable aurait la chance D'avoir le sourire et la voix D'un héros vu au cinéma Mais n'allez pas croire qu'à quinze ans J'étais totalement innocent Car l'imagination en feu Je vivais des jeux amoureux Que j'avais retenus par coeur Dans des romans, comme un voleur Les femmes pour moi c'était clair, Mais les filles restaient un mystère A quinze ans, j'étais très timide Même avec les plus insipides Et j'avais recours à la ruse Pour pouvoir de façon confuse Effleurer le bout de ses seins Espérant qu'elle ne dise rien Avec le temps, les expériences M'ont donné un peu d'assurance Pourtant je sais que chaque fois Que je tiens une femme dans mes bras Je me sens comme un débutant Qui entre en scène en hésitant Et j'ai le trac Comme à quinze ans.
Conny Vandenbos - "Soms" (1977)
Vertaling : Herman Pieter de Boer
Soms wil ik weer dat meisje zijn Nog lief en kinderlijk en klein Met fantasie en zachte haren Soms vlucht ik t'rug naar lang gelee' Naar autoped en Piggelmee De kleuterschool, m'n kinderjaren Soms, als ik ouwe foto's zie Ik bij m'n vader op z'n knie Of met m'n moeder, wang aan wang Dan weet ik wat ik t'rug verlang Die liefde en die veiligheid Die koestering, die kindertijd Soms wil ik weer dat meisje zijn Dat speelde in 't raamkozijn Met pannetjes en een fornuisje En alle spelletjes van toen Die zou ik over willen doen 'Wie komt er in m'n huisje' Vakanties vierden wij in Zeist Daar werd in rust naar toegereisd De thermosfles, gevuld met thee Zo fijn voor in de treincoupé En later werd 't altijd warm Ik dommelde in moeders arm Je werd toen nog niet opgejaagd 't Leven ging toen niet zo vlug Ik denk daar dikwijls aan terug En heb me wel eens afgevraagd Wanneer je alles goed bekijkt Wat heb je eigenlijk bereikt Soms wil ik weer dat meisje zijn Nog lief en kinderlijk en klein Met fantasie en zachte haren Soms vlucht ik t'rug naar lang gelee' Naar autoped en Piggelmee Naar strik-in-'t-haar en schortje-voor Naar dagje-uit en kinderkoor Een zomermiddag aan de zee Een meisje speelt er heel tevree' Haar ouders dichtbij, alletwee Soms wil ik weer dat meisje zijn Soms wil ik weer dat meisje zijn
Claude-Michel Schönberg - "Redevenir petit" (1976)
Je veux redevenir petit Dans la tendresse d'une vie De gros chagrins, de bonbons roses Je veux retrouver la souris Qui pour une dent venait la nuit Sous l'oreiller mettre quelque chose Je voudrais revoir mes parents Un peu plus vivants que maintenant Prendre la pose noire et blanche Pour une photo des dimanches Quand nous allions l'après-midi Voir une église qui se construit. Je veux redevenir petit M'imaginer que la grande vie C'est le ciné chaque semaine. Je veux retrouver mes cow-boys Ma collection de dinky-toy Qui s'enrichissait aux étrennes Je veux rentrer à la maison Et de nouveau faire le plongeon Au milieu des bruits, des odeurs Que je connais encore par coeur Le bois verni et la colle forte Mon père travaille derrière la porte J'ai des habitudes de nomade Je change souvent d'appartement En quête de mes vieux sentiments Ici je me sens de passage Mon existence est plutôt belle Je suis partout comme à l'hôtel Je veux redevenir petit Dans la tendresse d'une vie De gros chagrins, de bonbons roses Je veux rejoindre ma famille Encore une seule fois réunie Autour de la table à cinq heures Pour un goûter de bonne humeur Et quand nous jouerons tout à l'heure On me dira d'un air moqueur Tu comptes pour du pain et du beurre Je veux redevenir petit Je veux redevenir petit
Conny Vandenbos - "De noorderzon scheen" (1976)
Vertaling : Kees van Kooten
Toen hij de deur dichtdeed met 't paspoort in z'n jas Had zij totaal geen weet en stond de snelkookpan op 't gas Ze zouden zo gaan eten, de vier placemats lagen klaar Daar stonden ouwe auto's op maar hij droeg halflang haar Ze hadden 't zo goed, ze hoefden niets te laten staan Hij deed iets in computers dus dat was een prima baan Plus twee gezonde kinderen en financieel nooit klem Hun dochter leek zo leuk op haar, het jongetje op hem Maar refr.: Hij verdween, nergens heen 't Was op een maandag Toen hij verdween, nergens heen De noorderzon scheen Hij kreeg die drang wel vaker en dan ging 'ie onder 't mom Van "even met de hond uit" soms wel negen straatjes om Wanneer 'ie nuchter thuiskwam dan lag zij alvast in bed Ze vreeen zich tevreden of hij nam een slaaptablet Deze maandag hing er iets meeslepends in de lucht Het kroop bij hem naar binnen en 't joeg hem op de vlucht Voor 't geluk en voor de zekerheid en voor hun ouwe dag Hij wou een ander leven dat niet uitgestippeld lag refr. De hele weg naar Schiphol had 'ie ogen in z'n rug Die negen jaren huwelijk, hij keek er vreemd op terug Hij was al half een ander en die ander zou wel zien Op IJsland of in Canada, hij had een mille of tien Hij voelde zich zo'n twintig, weer opnieuw alleen van huis De plastic beker koffie smaakte half zo goed als thuis En hij vond een wollen wantje van z'n zoontje in z'n zak Toen scheelde 't even weinig of hij huilde en hij brak refr.
Michel Delpech - "Ce lundi-là" (1975)
Quand il est descendu pour acheter des cigarettes Jean-Pierre savait déjà qu'il ne reviendrait plus jamais Il a pensé encore à toute sa vie avec Michelle Et puis il a tourné enfin le coin d'la rue Michelle aurait voulu le voir grandir dans l'entreprise Mais lui n'se voyait pas finir ses jours au marketing Avec dans son café les cours de la livre sterling Et des enfants qui lui ressembleraient de plus en plus Voilà pourquoi ce lundi-là il s'en allait Voilà pourquoi ce lundi-là il s'en allait Il savait qu'à huit heures la table serait mise A côté de son assiette il y aurait ses tranquillisants S'il fallait toutes ces salop'ries pour arriver à s'endormir Ce n'était pas la peine d'avoir trente ans Et puis il verrait bien ce qu'il allait devenir Mais il n'en pouvait plus de vivre déjà comme un vieux Le but de sa vie n'était pas d'avoir un jour un compte en Suisse Ce n'était pas l'argent qui lui manquait pour être heureux Voilà pourquoi ce lundi-là il s'en allait Voilà pourquoi ce lundi-là il s'en allait Il revoyait encore la brasserie des "Trois dauphins" Où ses amis l'attendraient demain de midi à deux heures La crise entraînerait encore des conversations sans fin Mais demain à deux heures il serait loin Il revoyait aussi la Michelle amoureuse Celle qui lui téléphonait trois fois par jour à son travail C'était la vraie complicité, le vie n'était jamais sérieuse Une de ces périodes heureuses qui ne se retrouve pas Voilà pourquoi ce lundi-là il s'en allait Voilà pourquoi ce lundi-là il s'en allait...
Conny Vandenbos - "Hij was pas achttien" (1974)
Vertaling : Gerrit den Braber
Hij was misschien net achttien jaar Breed in de schouders, goudblond haar en bruine ogen Wij waren buiten het was warm Hij streelde zacht mijn bovenarm, leek onvertogen Ik was nerveus, schikte mijn haar En verfde toen mijn wimpers maar Ik was verlegen Een vreemde gold sloeg door mijn bloed Hij lachte wat en zei: wat goed Jij valt niet tegen Hij was misschien net achttien jaar Maar dat was nauwelijks een bezwaar Van mij te winnen Geen zoete woordjes, liefste mijn Hij was hardhandig, deed mij pijn Bij het beminnen Hij was een woeste stroom van lust Heeft mij hartstochtelijk gekust Zonder veel woorden En op het zacht en geurend mos Maakte hij al mijn zinnen los En ik ontspoorde Hij was misschien net achttien jaar Mijn grootste minnaar, mijn barbaar Mijn heer, mijn ridder Hij zei alleen: het was niet slecht Het klonk brutaal maar heel oprecht Van een aanbidder Hij heeft zich aangekleed en ging En liet mij de herinnering Aan wat wij deden Ik liet hem gaan, ik wou het niet Maar dacht waarom, wij stonden kiet Hij was tevreden Ik nam een spiegel, deed mijn haar Keek naar mijzelf, het was liefde maar Hij was pas achttien Op dat moment begreep ik pas Dat ik al twee keer achttien was
Dalida - "Il venait d'avoir 18 ans" (1974)
Il venait d'avoir dix-huit ans Il était beau comme un enfant Fort comme un homme C'était l'été évidemment Et j'ai compté en le voyant Mes nuits d'automne J'ai mis de l'ordre à mes cheveux Un peu plus de noir sur mes yeux Ça l'a fait rire Quand il s'est approché de moi J'aurais donné n'importe quoi Pour le séduire Il venait d'avoir dix-huit ans C'était le plus bel argument de sa victoire Il ne m'a pas parlé d'amour Il pensait que les mots d'amour Sont dérisoires Il m'a dit "j'ai envie de toi" Il avait vu au cinéma "Le Blé en Herbe" Au creux d'un lit improvisé J'ai découvert, émerveillée Un ciel superbe Il venait d'avoir dix-huit ans Ça le rendait presque insolent de certitude Et pendant qu'il se rhabillait Déjà vaincue, je retrouvais ma solitude J'aurais voulu le retenir Pourtant je l'ai laissé partir Sans faire un geste Il m'a dit "c'était pas si mal" Avec la candeur infernale de sa jeunesse J'ai mis de l'ordre à mes cheveux Un peu plus de noir sur mes yeux Par habitude J'avais oublié simplement Que j'avais deux fois dix-huit ans
Conny Vandenbos - "Ik blijf je vrouw" (1976)
Vertaling : Herman Pieter de Boer
De eerste keer dat ik je zag was op een warme junidag Je was gestrand met autopech, je stond te liften langs de weg Ik nam je mee, en toen je zei : 'je bent precies de vrouw voor mij' Toen dacht ik : 'wat een vreemde vent' en zei : 'wie denk je dat je bent ?' Maar na dat hondsbrutaal begin, kreeg je warempel nog je zin Je zei geen 'toe' of 'alsjeblieft', ik werd gewoon vanzelf verliefd Ik ging een paar keer met je uit, en voor ik het wist was ik de bruid En met die vreemde vent getrouwd, die rare man waar ik van hou Je vrouw, 'k blijf je vrouw Voor altijd ... dicht bij jou Wat je ook doet of vergeet Alles is goed zolang ik zeker weet Dat je nog om me geeft We waren amper man en vrouw, toen ging je alle nachten op sjauw Met ouwe vrienden in de stad, en toen je thuiskwam was je zat Op m'n verjaardag kreeg ik niets Maar jij kocht wel een motorfiets En wie mocht achterop toen mee Ik stierf van angst, maar zei niet nee Je vrouw, 'k blijf je vrouw Voor altijd ... dicht bij jou Wat je ook doet of vergeet Alles is goed zolang ik zeker weet Dat je nog om me geeft Soms had je plotseling geen baan, en zei je : zullen we maar gaan Dan zat ik ineens in St Trompez, geen cent op zak, maar wel aan zee Je bent gebleven wie je bent, een rare zwerver van een vent Maar je had gelijk schat, toen je zei : 'je bent precies de vrouw voor mij'
Claude-Michel Schönberg - "Je t'aime, oui je t'aime" (1975)
La première fois que je t'ai vu la foudre m'est tombée dessus et tu es toujours comme avant glacier le jour, la nuit volcan pourtant quand nous faisons l'amour les femmes que je n'ai pu avoir des filles dans ma tête tour à tour et prennent ta place dans le noir. Certains soirs je rentre en retard je te fais croire à des histoires de travail bien trop exigeant ou d'amis très envahissant je ne te parle pas des filles qui malgré moi me violent au lit je fais des heures supplémentaires en jouant les célibataires. Je t'aime, oui je t'aime tu sais bien que je t'aime mais je ne vois pas pourquoi je devrais te le redire cent fois pour moi ça va de soi Tes ennuis ne me touchent guère je compatis d'un air sincère mais j'avoue manquer de patience quand vaincu par ton insistance j'écoute les menus incidents qui de ta vie font l'agrément des mauvais signes provocateurs, du charme de tes admirateurs Je t'aime, oui je t'aime tu sais bien que je t'aime mais je ne vois pas pourquoi je devrais te le redire cent fois pour moi ça va de soi Mais si je te disais tout cela bien sûr tu ne comprendrais pas que malgré mes écarts coupables tu m'es vraiment indispensable qui sait si toi de ton côté tu n'as pas les mêmes pensées C'est bien comme ça et tu verras que tendrement ensemble on vieillira.
Conny Vandenbos - "Ik denk aan jou" (1977)
Vertaling : Theo van Leeuwen
Hij kwam heel vaak en is soms lang gebleven Een oude vriend, de beste die je had Jij zag een vriendschap voor je hele leven Die je beschermde, als een grote schat Maar naderhand is er wel iets veranderd Jij zag 't niet, maar ik, ik werd verliefd Ik heb je toen, heel smerig zelfs, bedonderd Ondanks mezelf heb ik je diep gegriefd refr.: Ik denk aan jou, soms meen ik je te horen 't Is of je zeggen wou: M'n schat, hoe kan dat nou Ik denk aan jou, je hebt de strijd verloren Je groef je eigen graf, de vriendschap die je gaf Je dacht dat ik in hem een grote broer zag Die mij omringde met genegenheid Terwijl hij vaak, op jouw plaats, in m'n bed lag En mij beminde, al een hele tijd Ik durfde niet meer echt met je te praten Als ik met je sprak, dan keek ik langs je heen We hebben jou toen in de steek gelaten We gingen weg, en jij, je bleef alleen refr. Ik heb getracht excuses te bedenken Maar ik weet heel goed, dat heeft geen enk'le zin Hoe konden wij jou samen toch zo krenken Maar daaraan denk je niet in 't begin 't Is niet zo vreemd dat dit zo kon gebeuren Je hebt ons beiden veel te veel vertrouwd En achteraf zijn wij het gaan betreuren Want ons geluk is op verdriet gebouwd refr. Ik denk aan jou, soms meen ik je te horen 't Is of je zeggen wou: M'n schat, hoe kan dat nou Ik denk aan jou
Michel Delpech - "Je pense à toi" (1974)
Je débarquais à n'importe quelle heure On cuisinait on dînait tous les trois Vous aviez l'air d'un couple sans problème Je vous aimais elle aussi bien que toi Avec le temps je suis venu pour elle Tu n'as rien vu mais j'étais amoureux Elle attendait que je parte avec elle Il a fallu te rendre malheureux Je pense à toi Souvent je crois t'entendre Me dire que chez toi C'était aussi chez moi Je pense à toi Tu ne dois rien comprendre Tu dois être abattu Terriblement déçu Tu me disais que j'étais son grand frère Je m'asseyais au bord de votre lit En vous quittant j'éteignais la lumière Et finalement je prenais mon taxi J'imaginais que j'étais à ta place Je me sentais horriblement gêné J'avais du mal à te parler en face J'avais envie de tout te raconter Je pense à toi Souvent je crois t'entendre Me dire que chez toi C'était aussi chez moi Je pense à toi Tu ne dois rien comprendre Tu dois être abattu Terriblement déçu J'ai beau chercher me trouver des prétextes Je sais très bien que rien ne tient debout Mais on était toujours ensemble ou presque Même à Noël et pendant le mois d'août Bien entendu quand on est aussi proche Ces choses la sont forcées d'arriver Ce n'est qu'après qu'on se fait des reproches Je ne vis plus depuis qu'on t'a laissé Je pense à toi Souvent je crois t'entendre Me dire que chez toi C'était aussi chez moi Je pense à toi Tu ne dois rien comprendre Tu dois être abattu Terriblement déçu Je pense à toi
Conny Vandenbos - "Ik tel m'n dagen" (1974)
Vertaling : Herman Pieter de Boer
Ik ben uitgeblust Niet gekust Ik hoor nergens meer muziek Ik ben zonder jou Zo lelijk en zo grauw Net als een zwerfdier, eenzaam en ziek Ik ben ingekuild Ik ben uitgehuild Ik ben eigenlijk voorbij Ik ben zonder zin Einde of begin Alles is verknoeid Ik ben vermoeid Ik tel mijn dagen Mijn eindeloze dagen Ze schuiven langzaam naar de nacht Wie weet dat ik daar in dat bed nog op je wacht Ik tel mijn dagen Mijn eindeloze dagen En gisteren is net zo vaal Als morgen en de hele week Ik weet niet eens meer hoe je keek Die laatste maal Ik ben uitgedoofd Leeggeroofd Ik zie nergens jouw gezicht Ik ben zonder jou Zo armoedig en zo koud Net als een vluchteling ver van het licht Ik ben neergemaaid, ik ben omgewaaid Ik ben eigenlijk vergaan Ik ben nergens meer, kan niet heen of weer Ik heb zo gefaald, ik ben verdwaald Ik tel mijn dagen Mijn eindeloze dagen Ze schuiven langzaam naar de nacht Wie weet dat ik daar in dat bed nog op je wacht Ik tel mijn dagen Mijn eindeloze dagen En gisteren is net zo vaal Als morgen en de hele week Ik weet niet eens meer hoe je keek Die laatste maal Ik heb afgedaan Nooit bestaan Het is allemaal geweest Ik ben zonder jou Een schaduwvrouw Bijna onzichtbaar, bijna een geest Ik tel mijn dagen Mijn eindeloze dagen Ze schuiven langzaam naar de nacht Wie weet dat ik daar in dat bed nog op je wacht Ik tel mijn dagen Mijn hopeloze dagen Omdat je niet meer bij me bent Omdat je me niet eens meer kent Ik geef het op, ik heb niets meer Te vragen Ik weet, ik ben verslagen Ik wacht en tel mijn dagen
Serge Lama - "Je suis malade" (1973)
Je ne rêve plus je ne fume plus Je n'ai même plus d'histoire Je suis sale sans toi je suis laid sans toi Je suis comme un orphelin dans un dortoir Je n'ai plus envie de vivre ma vie Ma vie cesse quand tu pars Je n'ai plus de vie et même mon lit Se transforme en quai de gare Quand tu t'en vas Je suis malade complètement malade Comme quand ma mère sortait le soir Et qu'elle me laissait seul avec mon désespoir Je suis malade parfaitement malade T'arrives on ne sait jamais quand Tu repars on ne sait jamais où Et ça va faire bientôt deux ans Que tu t'en fous Comme à un rocher comme à un péché Je suis accroché à toi Je suis fatigué je suis épuisé De faire semblant d'être heureux quand ils sont là Je bois toutes les nuits mais tous les whiskies Pour moi ont le même goût Et tous les bateaux portent ton drapeau Je ne sais plus où aller tu es partout Je suis malade complètement malade Je verse mon sang dans ton corps Et je suis comme un oiseau mort quand toi tu dors Je suis malade parfaitement malade Tu m'as privé de tous mes chants Tu m'as vidé de tous mes mots Pourtant moi j'avais du talent avant ta peau Cet amour me tue, si ça continue Je crèverai seul avec moi Près de ma radio comme un gosse idiot Écoutant ma propre voix qui chantera Je suis malade complètement malade Comme quand ma mère sortait le soir Et qu'elle me laissait seul avec mon désespoir Je suis malade c'est ça je suis malade Tu m'as privé de tous mes chants Tu m'as vidé de tous mes mots Et j'ai le coeur complètement malade Cerné de barricades t'entends je suis malade
Conny Vandenbos - "In Den Haag is een laan" (1975)
Vertaling : Herman Pieter de Boer
Het begon zo gewoon 'k Nam de trein met mijn zoon Want dat wou ie zo graag Waar ik als kind had gewoond Moest een keertje vertoond En dat was in Den Haag In de tram naar die laan Keek ik stil uit het raam M'n zoon trok aan m'n mouw Hij vroeg zijn we d'are gauw En ik zei per abuis Bijna thuis refr.: In Den Haag is een laan, zo vreemd en ongewoon Ik heb er laatst gestaan met m'n zoon Ik wou het nog eens zien, dat huis op nummer tien van toen Toen was het een paleis, maar nu opeens niet meer Zo nietig en zo grijs, niet als weleer En ook die dooie deur was niet die mooie deur van toen Ik stond daar verdwaasd Maar mijn zoon keek verbaasd Naar dat Haagse perceel Toen hij zei wat ik zei Toen ik klein was als hij Wat een kasteel Ook al was het niet waar Ik streelde z'n haar En zei we gaan maar gauw Ik pakte z'n hand We zochten het strand En de hemel was blauw refr.(2x)
Michel Delpech : "La maison est en ruine" (1974)
Avant l'inondation, c'était notre maison C'était notre jardin On avait réussi à se faire une vie Et nous n'avons plus rien Regarde nos pommiers, ils n'ont pas résistés Aux forces du torrent On ne voit plus d'oiseaux, il n'y a que de l'eau Et puis du vent Allez viens mon amour Là-haut sur la colline Regarde, la maison est en ruine Il faut l'abandonner Et tu te fais du mal à pleurer Nous avons des amis là-haut sur la colline On en a dans les villes voisines On est sûr de trouver quelqu'un qui voudra bien Nous aider On a vu bien des gens comme nous maintenant Qui avaient tout perdu, ils vont bien quelque part Je voudrais bien savoir ce qu'ils sont devenus Tu sais je n'ai pas peur, il y a peut-être ailleurs Des coins plus beaux qu'ici Regarde la vallée, le village est noyé Tout est fini Allez viens mon amour Là-haut sur la colline Regarde, la maison est en ruine Il faut l'abandonner Et tu te fais du mal à pleurer Nous avons des amis là-haut sur la colline On en a dans les villes voisines On est sûr de trouver quelqu'un qui voudra bien Nous aider Allez viens mon amour On recommencera Il me reste mon coeur et mes bras La maison mon amour, on la rebâtira Toi et moi Allez viens mon amour Là-haut sur la colline Regarde, la maison est en ruine
Geen reacties op “Conny in het Frans.”